Świątynie prawosławne w Łodzi

Cerkiew prawosławna pw. św. Aleksandra Newskiego ul. Kilińskiego 54/56

Świątynia zbudowana w latach 1880-1884 dzięki ofiarności łódzkich przemysłowców różnych wyznań w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych XIX w. (m. in. Karola Scheiblera, Izraela Poznańskiego, Juliusza Heinzla) według projektu architekta miejskiego Hilarego Majewskiego. Bezpośrednim pretekstem do budowy obiektu było ocalenie od śmierci z ręki zamachowca cara Aleksandra II. Forma cerkwi przywodzi na myśl świątynie bizantyjskie. Podobnie jak wiele świątyń tego obrządku także ta postawiona została na planie centralnym. Sklepiona jest kopułą a nad budowlą góruje wieża z wejściem do świątyni. Wnętrze ma typowe dla tego rodzaju świątyń bogate wyposażenie, wśród których najpiękniejszy wydaje się ikonostas, wykonany w Petersburgu.

Cerkiew św. Olgi ul. Piramowicza 12

W 1896 rozpoczęto budowę ochronki dla prawosławnych dzieci. Tuż przy niej zbudowano dużą kaplicę. 16 października 1898 dokonano poświęcenia cerkwi pod wezwaniem św. Olgi. Cerkiew ta jest budynkiem jednonawowym, zbudowanym na planie prostokąta z prezbiterium. Elewacje podzielone zostały lizenami. Na osi świątyni znajduje się nakryta hełmem wieża, w której znajduje się wejście główne. Cebulasty hełm to jedyny element budynku mający związek z architekturą rosyjsko-bizantyjską. Do 1954 cerkiew stanowiła część sierocińca, przez który wchodziło się do świątyni. Ikona z wizerunkiem św. Olgi, księżnej kijowskiej, wisi po lewej stronie ołtarza.

Świątynie katolickie w Łodzi.

Kościół pod wezwaniem św. Urszuli Ledóchowskiej mieści się przy ulicy Obywatelskiej 60. Budowany w latach 1931-1933 wg projektu arch. Wiesława Lisowskiego. Poświęcony w 1933 r. przez bpa Wincentego Tymienieckiego Jednonawowy, z prezbiterium prostokątnym, dachem dwuspadowym i małą wieżyczką na sygnaturkę, o uproszczonych formach klasycznych.

Wyposażenie kościoła:
Ołtarz przedsoborowy z umieszczonym na nim tabernakulum oraz krzyż z figurą Chrystusa; z boku obraz św. Urszuli Ledóchowskiej. Dwa ołatarze boczne: św. Urszuli - Dziewicy i Męczennicy i Matki Bożej Częstochowskiej. Ołtarz soborowy z płaskorzeźbą Ostatniej Wieczerzy, ambonka oraz chrzcielnica, Droga Krzyżowa, organy, 3 dzwony.

Kościół pw ŚWIĘTEGO MATEUSZA EWANGELISTY  Mieści się przy ulicy 28 Pułku Strzelców Kaniowskich 20. Budowę kościoła rozpoczęto 4 V 1994 r. wg projektu architektów Jerzego Gonery i Lidii Zysiak. Bryła kościoła oparta jest na rzucie prostokątnym, 3-nawowa. Świątynia stanowi zespół połączony z budynkiem społecznym. Kościół 5 V 1999 r. poświęcił abp Władysław Ziółek. Konsekrowany 19 IX 2004 r. przez abpa Władysława Ziółka.

Wyposażenie kościoła:
Ołtarz marmurowy, konsekrowany 20 IX 1997 r. przez abpa Władysława Ziółka, obraz MB Częstochowskiej, dzwon, organy piszczałkowe, Droga Krzyżowa – płaskorzeźby stiukowe, posadzki marmurowe.

Kościół garnizonowy św. Jerzego mieści się przy ulicy św. Jerzego 9. Budowę, rozpoczęto w 1895 roku, a ukończono rok później. Pierwotnie była to cerkiew. Budynek składał się z dwóch części – sakralnej na planie kwadratu (obecne prezbiterium) oraz ujeżdżalni koni dla wojska (obecna nawa).

Po odzyskaniu niepodległości cerkiew stała się własnością kościoła katolickiego i utworzono przy nim parafię wojskową. Zlikwidowano cebulaste hełmy, nadające rosyjski charakter świątyni.

Kościół jest halowy (jednonawowy), przykryty dwuspadowym dachem; we wschodniej części znajduje się kruchta, z tablicami pamiątkowymi, nad którą znajduje się empora z organami. W połowie długości budynku zostały ustawione ołtarze boczne z obrazem św. Józefa z Dzieciątkiem i Matki Bożej. Prezbiterium – dawna część sakralna cerkwi znajduje się w zachodniej części świątyni (od strony ulicy) z ołtarzem głównym, za którym znajduje się zakrystia. W kościele znajdują się modernistyczne witraże według projektu salezjanina, księdza Tadeusza Furdyny, wykonane przez Z. Kośnickiego. Przedstawiają one sceny ze Starego i Nowego Testamentu. W kościele stoi również stara ambona.

ŚWIĘTEGO JÓZEFA OBLUBIEŃCA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY Ogrodowa 22

Kościół ufundowany przez biskupa kujawskiego Antoniego Ostrowskiego w 1765 r. dla parafii Wniebowzięcia NMP w Łodzi. Na obecne miejsce przeniesiony w maju 1888 r. Drewniany, z bali modrzewiowych, na zewnątrz oszalowany, wewnątrz otynkowany. Od strony zewnętrznej zachowuje styl drewnianych kościołów polskich. Wnętrze świątyni utrzymane w stylu klasycyzmu o zabarwieniu barokowym. Dwa rzędy kolumn dzielą go na 3 nawy.

Wyposażenie kościoła:
Wnętrze w stylu klasycznym o zabarwieniu barokowym. Ołtarz główny: Wielki ołtarz w stylu sarkofagowym, drewniany, malowany. Ołtarz i figury są utrzymane w kolorach jasnych ze złoceniami i srebrzeniem. W środkowej części w niszy figura św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus ciesząca się kultem wiernych. Po bokach figury św. Piotra i św. Pawła. W zwieńczeniu ołtarza w złoconej glorii – Trójca Święta. Lewa boczna nawa: Ołtarz MB Bolesnej. Obaz MB Bolesnej z przełomu XVII i XVIII w. Po renowacji umieszczony w ołtarzu i czczony w nowennie. Słynący łaskami. Prawa boczna nawa: wg kroniki znajdował się w nim obraz św. Anny i Matki Bożej. Obecnie – płaskorzeźba Golgoty. Nawy boczne: Ołtarz MB Częstochowskiej i ołtarz św. Maksymiliana Marii Kolbego.
Ołtarze są z 1928 r. wykonane z drewna przez Firmę św. Wojciecha z Poz¬nania. Organy 18-głosowe wykonane w 1951 r. przez Firmę Szczerbaniaka z Łodzi. Stacje Męki Pańskiej ufundowane w 1951 r., podporządkowane stylowi klasycyzmu. W dzwonnicy, stojącej na cmentarzu przykościelnym, znajdują się 3 dzwony, 2 spiżowe z 1948 r., trzeci stalowy z 1967 r.

ŚWIĘTEGO STANISŁAWA KOSTKI Piotrkowska

Bazylika archikatedralna murowana, wykonana z nieotynkowanej jasnożółtej cegły (w tzw. stylu Rohbau). Budynek kościoła wybudowano w latach 1901-1912 według projektu łódzkiej (niemieckiej) spółki „Wende i Zarske”. Trójnawowa bazylika wzorowana jest na niemieckiej katedrze w Ulm. Archikatedra łódzka jest najwyższym budynkiem Łodzi (ma 104,5 m wysokości)[2] i jednym z najwyższych kościołów w Polsce.

Najświętszego Zbawiciela WŁÓKNIARZY 187

Wybudowany w latach 1931–1932 z drewnianych bali modrzewiowych, oszalowany na zewnątrz 

deskami sosnowymi. Trzy nawy, drewniana konstrukcja spoczywa na podmurowaniu, które sprawia, że do kościoła wchodzi się po kilku stopniach. Za prezbiterium jest dobudowana nieco później zakrystia oraz inne pomieszczenia

Kościół MATKI BOSKIEJ ZWYCIĘSKIEJ – SANKTUARIUM  Łąkowa 42. Stąd wyruszają pielgrzymki do Częstochowy.
Trzynawowa bazylika o formach klasycznych wg projektu arch. Józefa Kabana. Budowę kościoła zakończono 1938 r., wieży w 1950 r. Organy 44-głosowe, pneumatyczne.

NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY ul. Kościelna 8/10

Wybudowany w latach 1888–1897 z ofiar mieszkańców Łodzi wg projektu warszawskiego arch. Konstantego Wojciechowskiego. Murowany, trójnawowy z transeptem i dwiema wieżami w fasadzie.

PODWYŻSZENIA ŚWIĘTEGO KRZYŻA ul. Sienkiewicza 38

Wybudowany w latach 1860-1875. Murowany, styl neoromański, wg projektu Franciszka Tournelle'a. Ks. Ludwik Dąbrowski poświęcił go 2 XI 1875. Zbudowany na planie krzyża, trzynawowy, z dwiema kaplicami, z wieżą na frontonie, w której zawieszono trzy dzwony i sygnaturkę, od wschodu i zachodu kruchty, zakrystia za głównym ołtarzem, dwa szeregi niewielkich okien. Poświęcony 19 V 1888r. przez arcybiskupa Wincentego Teofila Chościaka Popiela. W dniu konsekracji umieszczono w głównym ołtarzu relikwie św. Justyna i św. Agnieszki.

Kościół posiada 3 kaplice i 6 ołtarzy. Ołtarz główny drewniany dar Karola Scheiblera; umieszczony jest w nim wizerunek Zbawiciela na krzyżu z figurami NMP i św. Jana stojących pod krzyżem, po bokach w niszach figury św.Piotra i św. Pawła.

 

 

ŚWIĘTEGO JANA CHRZCICIELA ul. Artylerzystów 4,

Wybudowany w latach 1927-1931 wg projektu arch. Józefa Kabana, o formach eklektycznych. Kościół wzniesiono z dobrowolnych ofiar parafian. Kościół poświęcił 30 XI 1931 r. bp Wincenty Tymieniecki.