Dworzec Centralny nie budzi już takich emocji wśród dzieciaków z prowincji, jak podczas mojej wycieczki szkolnej, tuż po jego otwarciu. Automatyczne drzwi i ruchome schody długo jeszcze były przedmiotem naszych zachwytów.
Pałac prezydenta stoi opuszczony i smutny czekając na nowego gospodarza.
Bardzo fajne kioski - w przeciwieństwie do łódzkich koszmarków.
W pełni rozkwitła moja weigela. Miałem dwie, ale sąsiedztwo topoli, która wyciąga cała wilgoć z gleby nie służy innym roślinom. Został egzemplarz o bordowych liściach. Roślina pochodzi z Dalekiego Wschodu. To jeden z najwcześniej kwitnących w naszych ogrodach krzewów ozdobnych. Krzew o pędach sztywnych, dość gęsty, dorastający do 2-2,5 metra wysokości. Ze względu na okazałe, barwne kwiaty i obfite kwitnienie, jest prawdziwą perełką w ogrodzie. Kwiaty o kształcie dzwonków osadzone są pojedynczo lub po kilka w kątach liści i obficie pokrywają pędy. Ich barwa zmienia się w miarę przekwitania. Często powtarza kwitnienie późnym latem.
2009 r.
Ta roślina dwuletnia gości u mnie już drugi rok w skrzyneczce na parapecie. Jej zaleta to mnogość kolorów oraz możliwość bardzo wczesnego wysadzenia. Zdobi okno już od końca marca aż do lipca.
Łódzki Ogród Botaniczny został otwarty w 1973 r. Mieści się przy ul. Krzemienieckiej 36/38. Jest największy w Polsce - zajmuje powierzchnię 64 ha. Integralną częścią Ogrodu Botanicznego jest Palmiarnia. Kolekcje roślin gruntowych zebrane są w w obrębie następujących działów: Ogród Japoński, Dział systematyki roślin zielnych, Alpinarium, Dział biologii roślin, Dział kolekcji roślin ozdobnych, Zieleń parkowa, Dział roślin leczniczych i przemysłowych, Dział flory polskiej, Arboretum. Liczne zbiorniki wodne i bogaty drzewostan przyciągnęły również wiele dzikich zwierząt do osiedlenia się na terenie ogrodu.
